Do Pichtyńska...

26 VI 2019

Podziękowanie

14.02.2019

Drodzy Przyjaciele, Dobroczyńcy naszej misji w Usolu!
    Z całego serca pragniemy podziękować Wam, za okazywaną nam pomoc materialną i duchową. Dzięki Wam, latem zeszłego roku dociepliliśmy klasztor i kupiliśmy dodatkowy piec do kościoła.
    W tym roku przez dłuższy czas w Usolu, utrzymywały się bardzo niskie temperatury -40 i niżej. Z radością chcemy Wam powiedzieć, że letnie inwestycje przyniosły dobre owoce, włożone w nie środki nie poszły na marne.

Chcieliśmy szczególnie podziękować Państwu Halinie i Ireneuszowi z Kabłuba, za sfinansowanie nowego pieca do kościoła. Dziękujemy Państwu Brygidzie i Henrykowi Rusieckim z Gdańska za wpieranie nas od lat. Dziękujemy również Państwu Katarzynie i Sebastianowi Orzeł z Legnicy, za gotowość wspierania nas w obecnym roku.
    Wszystko cokolwiek czynimy, czynimy dla Królestwa Bożego…niech Pan Bóg Wam wszystkim błogosławi, niech Was wspiera i ochrania.
    Pamiętamy o Was w naszych codziennych modlitwach.

Z wdzięcznością o. Paweł Apostoł ocd

Zastępstwo w parafii Narodzenia Pańskiego

w Magadanie na Kołymie

08.12.2018 – 08.01.2019

Na prośbę ks. bp Cyryla naszego Ordynariusza na miesiąc do Magadanu, wyleciałem w wigilię uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP. Leciał ze mną Generalny Konsul RP w Irkucku p. Krzysztof Świderek, który organizował w magadańskim kościele koncert organowy. Lecieliśmy z Irkucka około 6 godzin, z przesiadką w Chabarowsku.

Magadan przywitał nas przepięknym zachodem słońca i faktem, że nie doleciał mój plecak. Odnalazł się po dwóch dniach. Dwa koncerty, które zgromadziły sporo melomanów, dał prof. Marek Stefański z Krakowa. W czasie pobytu w Magadanie p. Konsul złożył wieniec w kaplicy męczenników, która jest obok kościoła.

13 grudnia z wizytą duszpasterską przyleciał Pasterz naszej diecezji ks. bp Cyryl Klimowicz. 16 grudnia w niedzielę, wspólnie z ks. Biskupem celebrowaliśmy Mszę Świętą, w czasie której trzy osoby przyjęły sakrament bierzmowania. Była to również chwila pożegnania z siostrami szarytkami, które przez piętnaście lat posługiwały ubogim. W obecności parafian, s. Prowincjalnej Anny Pietrasik, s. Małgorzaty Słomki i Małgorzaty Bochenek, ks. Biskup podziękował za posługę. Wzruszającym momentem była piosenka ułożona i zaśpiewana dla Sióstr przez Swietłanę. Siostry zapisały piękną stronicę w historii Magadanu.

Korzystając z obecności ks. Biskupa mogłem przed Świętami skorzystać z sakramentu pokuty. Trudno jest sobie wyobrazić, że aby się wyspowiadać musisz lecieć samolotem albo na Kamczatkę 6 godzin, albo do Jakucka jakieś dwa dni samochodem.

Po wylocie ks. Biskupa i Sióstr zostałem z moimi nowymi parafianami. W niedzielę na Mszę Świętą przychodziło około 40 osób, w ciągu tygodnia kilka osób, czyli nasz rosyjski standard. Niestety w magadańskiej parafii nie ma zwyczaju wigilii, pierwszy raz w życiu byłem pozbawiony tego momentu. Z drugiej strony nie ma się co dziwić, proboszczem jest Amerykanin, i on ma swoje zwyczaje. Pasterka była o godz. 21.00, w ten dzień również o godz. 18.00 były jasełka dla dzieci z miasta. Boże Narodzenie 25 grudnia to zwykły dzień pracy, więc nie ma klimatu do świętowania. Takim dniem „wigilijnym” dla Rosjan jest 31 grudnia. Wtedy jest choinka, wspólny stół, prezenty, dziadek mróz…i od 1 stycznia do 9 stycznia mają dni wolne.

Ja zaprzyjaźniłem się ze Swetłaną i Krystyną, które codziennie były na Mszy Świętej i w Nowy Rok, przy huku petard i fajerwerków o godz. 00.00 zaczęliśmy uroczystą Mszę Świętą. Potem było wspólne, miłe świętowanie. Swetłana Maria i Krystyna Faustyna pokazały mi również swoje ulubione miasto. Dużo czasu spędzaliśmy razem, ubogacając siebie nawzajem. Chodziłem też z komunią świętą do Andrzeja, który cierpi na dziecięcy paraliż i stracił wzrok, obecnie ma 46 lat. Jego mama Maria, z pochodzenia Niemka, również codziennie była na Mszy Świętej. Te wizyty, zrobiły na mnie ogromne wrażenie.

O. Michael proboszcz, wielu ludziom, znajdującym się w bardzo trudnej sytuacji pomógł znaleźć Boga i odnaleźć się w życiu. Odnalazł też i zebrał w parafii byłych więźniów łagrów. Teraz zostało przy życiu tylko kilka osób, świadków tamtych wydarzeń, większość już odeszła do Pana. Magadan to ziemia męczenników, będąc w tym „wagoniku” o. Michaela, który nazywają pustynią, słuchałem Warłama Szarłamowa „Opowieści kołymskie”. To było niesamowite przeżycie, mając świadomość, że właśnie znajdujesz się w tym miejscu.

Kołyma – złote serce Rosji, taki napis wita, każdego, kto wychodzi z lotniska w Magadanie. Na mnie duże wrażenie zrobiła „Maska boleści” i wystawa o łagrach w muzeum. Samo miasto według mnie bardzo ładne i zadbane.

Ja dziękuję Panu Bogu za to nowe doświadczenie. Na lotnisko odwieźli mnie ludzie z rady parafialnej, dużo wcześniej. I kiedy oni już pojechali, miłą niespodziankę zrobiły mi Swetłana i Krystyna, które przyjechały autobusem, aby się ze mną pożegnać. To było bardzo miłe, tym bardziej, że nieoczekiwane…

W Irkucku na lotnisko wyjechał po mnie ks. Biskup, przyleciałem późno o 23.30 i przenocował mnie w kurii. Następnego dnia ks. Biskup odwiózł mnie do Usola. Bracia, parafianie i Siostry albertynki przyjęli mnie bardzo ciepło i z nieudawaną radością, widać było, że się stęsknili. Ja zresztą też…17 stycznia była 16 - sta rocznica mojego pojawienia się w Usolu.

W czasie pobytu w Magadanie pamiętałem o Was kochani w modlitwie i również miałem możliwość sprawować tam Msze Święte, które w tym czasie zamawialiście.

W tym roku o. Prowincjał Jan, zgodził się na półroczy mój pobyt w Pichtińsku, od końca kwietnia do końca października. Proszę Was o modlitwę, aby ten czas był czasem nawrócenia i błogosławieństwa Bożego…

Z modlitwą br. Paweł Apostoł ocd